Ostrów Lubelski położony jest w województwie lubelskim, nad Tyśmienicą, na terenie pojezierza Łęczyńsko – Włodawskiego. Swoją nazwę zawdzięcza położeniu geograficznemu, gdyż Ostrów w języku starosłowiańskim oznaczało wyspę. Pierwsze informacje o Ostrowie Lubelskim pochodzą z pierwszej połowy XV wieku. Początek osadzie dała wieś szlachecka o nazwie Ostrów. W 1442 roku Biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki erygował w Ostrowie kościół oraz parafię. W 1548 roku król Zygmunt Stary przejął osadę w poczet dóbr królewskich i nadał wsi Ostrów prawa miejskie, ustanawiając tu stację królewską dla potrzeb traktu Kraków – Lublin – Wilno. W 1657 r. wybuchł pożar, który niemal doszczętnie strawił miasto.
Ostrów statusem miasta królewskiego cieszył się do roku 1870 w którym to, rząd carski, zdegradował go do rangi gminy osadzkiej. Po prawie pięćdziesięciu latach w 1919 roku Ostrów Lubelski odzyskał prawa miejskie.
Rozwój gospodarczy i kulturalny miejscowości przerwała I i II wojna światowa. W latach okupacji tereny Ostrowa były miejscem działania różnych ugrupowań partyzanckich, a okoliczne miejscowości, ze względu na odosobnione położenie wśród bagien i lasów, stały się siedzibami partyzantów. W okolicach Ostrowa działali i walczyli żołnierze 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej,
Obecnie miasto posiada korzystne warunki do rozwoju przetwórstwa rolno -spożywczego w oparciu o własną bazę surowcową. Duże znaczenie ma też potencjał turystyczny.
